Arkadaşlar ben kendimi çok kandırılmış hissediyorum. Etrafımdaki hamileler minnoş minnoş hareket ederdi. Sevimli geliyordu. Maşallah 10. Haftadayım herrr yemekten sonra bakın herrr yemekten sonra kusuyorum. Kusmadığım anlarda açlıktan ve mide bulantısından ağlıyorum. Gurbetteyim, yalnızım. Eşim sürekli yatıyorsun diye kızdı. Çok zoruma gitti gerekten. Günlerdir açım. Midem içine göçtü resmen. Midemde kramplar var. Canımın istediği bir yemek yok, olsada yapacak gücüm yok. Eşim yabancı. Ailesi de türk yemeği ne bilmiyor. Zaten burada denediğim yemekler asla türkiyedeki gibi olmuyor. Şükürsüz demeyin lütfen. Bu benim ikinci gebeliğim. İlkinde bu kadar değildim. Düşük yaptım zaten 11. Haftada. Çok şükür rabbim nasip etti. Ama çok açım. Zeytin ekmek yiyorum. Su bile kokuyor. Ekmekler kokuyor. Bu günler geçecek mi? İsyan mı ediyorum? Şükürsüz müyüm? Ne olur bir şey yazın çok çaresiz hissediyorum.